خودکشی یکی از معضلات بهداشت روان است. شناسایی به موقع امکان خودکشی در پیشگیری از آن بسیار اهمیت دارد. هدف از پژوهش حاضر، اعتباریابی پرسشنامه تاب آوری در برابر خودکشی به عنوان یک ابزار شناسایی افراد در معرض خطر خودکشی بود.
روش: بدین منظور ۲۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز در سال ۹۳-۹۴ که از بین کل دانشجویان این دانشگاه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، در بررسی خصوصیات روان سنجی این پرسشنامه شرکت نمودند.

ابزار پژوهش پرسشنامه های تاب آوری در برابر خودکشی و افسردگی بک بود.

یافته: پایایی مقیاس از دو طریق بازآزمایی و آلفای کرونباخ بررسی گردید که به ترتیب ضرایب پایایی ۹۳/. و ۸۳/. به دست آمد. برای مطالعه روایی این پرسشنامه از ۴ روش استفاده شد. روایی سازه پرسشنامه تاب آوری در برابر خودکشی از طریق تعیین ضریب همبستگی بین این پرسشنامه با پرسشنامه افسردگی انجام شد که ضریب ۶۰/.-  به دست آمد (p< .001). تحلیل عامل اکتشافی به روش تحلیل مولفه های اصلی با چرخش واریماکس برای پرسشنامه تاب آوری در برابر خودکشی، سه عامل را به دست داد که به ترتیب ثبات هیجانی، عامل محافظ درونی و عامل محافظ بیرونی نام گرفت که در مجموع ۷۴/۷۲درصد از واریانس کل را تبیین نمود. همچنین نتیجه مطالعه حاضر نشان داد تمام گویه های پرسشنامه تاب آوری با نمره کل و تمام خرده مقیاس های این پرسشنامه با یکدیگر و با نمره کل همبستگی معناداری دارند. نتیجه گیری: بنابراین می توان گفت پرسشنامه تاب آوری، می تواند واجد شرایط لازم برای استفاده در دانشجویان باشد.

اعتباریابی پرسشنامه تاب آوری د ربرابر خود کشی