هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر مداخلۀ آزمایشی کتابدرمانی به شیوۀ گروهی بر تابآوری و امید به زندگی در بهبود وضعیت سلامت کودکان مبتلا به سرطان در مرکز بیمارستان بعثت شهر همدان است.
روش: روش این پژوهش، نیمهتجربی با استفاده از طرح پژوهشی پیشآزمون-پسآزمون با دوگروه کنترل و آزمایش است.
در گروه آزمایش، جلسات کتابدرمانی به شیوۀ گروهی برگزار شد و مداخلهای بیش از اقدامات معمول در محیط پژوهش انجام نشد
نمونۀ جامعۀ پژوهش متشکل از ۳۰ نفر از کودکان مبتلا به سرطان ۱۰ تا ۱۴ساله بود که در مرحلۀ اولیه بیماری قرار داشته و حداقل یک دورۀ شیمی‌درمانی را گذرانده بودند.
این نمونه به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شد. ابزار پژوهش شامل دو پرسش‌نامۀ تابآوری کانر و امید به زندگی اشنایدر بود. تحلیل داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون تی‌مستقل و تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار آماری SPSS انجام شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون تی‌مستقل نشان داد بین میانگین نمرات دو مؤلفۀ تابآوری و امید به زندگی در گروه کنترل و آزمایش تفاوت وجود دارد.
همچنین، نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد تأثیر کتابدرمانی به شیوۀ گروهی بر امید به زندگی در کودکان سرطانی ۶/۴۳ درصد و تأثیر کتابدرمانی به شیوۀ گروهی بر تابآوری ۱/۶۴ درصد بود.
اصالت/ارزش: این مقاله نخستین پژوهشی است که در زمینۀ تأثیر کتابدرمانی به شیوه گروهی بر میزان تابآوری، و امید به زندگی در بهبود وضعیت سلامت کودکان مبتلا به سرطان انجام شده است. کتابدرمانی با توجه به اثرات مثبت آن می‌تواند به‌عنوان یکی از خدمات کتابخانه‌های عمومی برای اقشار دارای مشکلات خاص در جامعه و همچنین به‌عنوان یک خدمت بالینی و جذاب در آموزش‌و‌پرورش برای کودکان دارای مشکلات خاص ارائه شود.
اصالت/ارزش: این مقاله نخستین پژوهشی است که در زمینۀ تأثیر کتابدرمانی به شیوه گروهی بر میزان تابآوری، و امید به زندگی در بهبود وضعیت سلامت کودکان مبتلا به سرطان انجام شده است. کتابدرمانی با توجه به اثرات مثبت آن می‌تواند به‌عنوان یکی از خدمات کتابخانه‌های عمومی برای اقشار دارای مشکلات خاص در جامعه و همچنین به‌عنوان یک خدمت بالینی و جذاب در آموزش‌و‌پرورش برای کودکان دارای مشکلات خاص ارائه شود.
