ارتباط میان تاب‌آوری و فرسودگی آکادمیک اعضاء هیئت علمی

0

ارتباط میان تاب‌آوری و فرسودگی آکادمیک اعضاء هیئت علمی

فرسودگی آکادمیک از عوامل کاهش بهره‌وری است و تاب‌آوری از استراتژی­ های مقابله با  استرس ­های شغلی و فرسودگی است.

این مطالعه با هدف بررسی وضعیت فرسودگی آکادمیک و تاب‌آوری و رابطه بین این دو در استادان دانشکده دندانپزشکی انجام گرفت .


روش­ ها: این مطالعه توصیفی- همبستگی در سال ۱۳۹۴ انجام شد. ۸۱ نفر از اعضای هیات‌علمی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد به ­روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند.

اطلاعات با استفاده از پرسشنامه‌های اصلاح‌شده فرسودگی آکادمیک و تاب‌آوری مبتنی­ بر پرسشنامه‌های استاندارد فرسودگی شغلی مسلش و مقیاس اصلاح‌شده تاب‌آوری کانر و دیویدسون جمع‌آوری شد. داده‌ها با آزمون­ های t، آنالیز واریانس یک‌طرفه و همبستگی در سطح معنی­داری ۰/۰۵، تحلیل شدند.


 یافته‌ها:میانگین نمره کل فرسودگی آکادمیک ۱۴/۹۹ ± ۴۸/۶۸ بود. اکثر اعضای هیات‌علمی، در بعد خستگی عاطفی در طبقه کم (۵۳ نفر)،

در بعد کفایت شخصی در طبقه شدید (۸۰ نفر) و در بعد مسخ شخصیت در طبقه شدید (۵۲ نفر) قرار داشتند.

۷۹ نفر (۹۷/۵ درصد) قدرت تاب‌آوری بالا و  ۲ نفر (۲/۵ درصد) تاب‌آوری پایینی داشتند.

 

بین تاب‌آوری و فرسودگی آکادمیک در ابعاد خستگی هیجانی (۰/۴۸-=r) و مسخ شخصیت (۰/۳۶-=r)، ارتباط معکوس و معنادار و در بعد کفایت شخصی ارتباط مستقیم و معنادار وجود داشت (۰/۶۷-=r). .


نتیجه‌گیری:تاب‌آوری فرد را در مدیریت استرس و پیشگیری از فرسودگی آکادمیک توانمند می‌کند.

لذا آموزش شیوه‌های خودمراقبتی در ابعاد روانی، فیزیکی، معنوی، هیجانی، ارتباطی و حرفه‌ای، با تشکیل کارگاه ­ها و همایش­ ها، حمایت علمی، روانی و توانمند‌سازی تخصصی و حرفه‌ای اساتید ضروری است

 

ارتباط میان تاب‌آوری و فرسودگی آکادمیک اعضاء هیئت علمی

 
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.