بازی ابزار آموزش تاب آوری به کودکان است بازی یک فعالیت داوطلبانه و سرگرم کننده است که به طور معمول برای لذت بردن انجام میشود. روانشناسی بازی را به عنوان یک فرایند مهم در رشد و تکامل کودکان میداند که به آنها کمک میکند مهارتهای مختلف را بیاموزند و تجربه کسب کنند آموزش تاب آوری به کودکان باید مبتنی بر بازی باشد.
این میتواند برای والدین و معلمان و هم چنین مربیان مهدکودک یا مربیان ورزش و حتی مددکاران و روانشناسان شاغل در شبه خانواده الهام بخش باشد.
بازیها به کودکان اجازه میدهند تا رویارویی با چالشها، شکستها و شکستها را در محیطی امن و بدون عواقب تمرین کنند
روانشناسان بازی را به عنوان یک فعالیت داوطلبانه و آزادانه تعریف میکنند که کودکان آن را برای لذت بردن و سرگرم شدن انجام میدهند. بازی غیر از کاوش است، زیرا در بازی سوال اصلی این است که “با این شی چه میتوانم بکنم؟” در حالی که در کاوش سوال مطرح است که “این شی چیست و با آن چه میتوان کرد؟
بازی متضمن وانمودی است روی کاربرد اشیا و با آزادی از مقررات خارجی تحمیلی مشخص میشود بازی همچنین متضمن فعالیت است و بهترین وسیله برای کودکان است تا خصایص خود را بروز دهند
ادبیات تحقیق حداقل برای بازی کودکان چهار دوره یا مرحله قائل شده است :
1. مرحله کاوشی (تا حدود 3 ماهگی): در این مرحله بازی کودکان عمدتا شامل نگاه کردن به اشخاص و اشیا و کوشش برای گرفتن اشیایی است که جلو چشمشان گرفته میشود.
2. مرحله دستکاری (از 3 ماهگی تا 2 سالگی): در این مرحله کودک سعی میکند همه چیز را بگیرد و با آن بازی کند، زیرا میتواند حرکات اعضای بزرگ بدنش را تا حدی کنترل کند.
3. مرحله نمادین (از 2 سالگی تا 7 سالگی): در این مرحله کودک شروع به بازی نمادین میکند، مثلا با عروسک مادری میکند یا با ماشین بازی میکند. این بازیها نمادین هستند و کودک در آنها به جای واقعیت از نمادها استفاده میکند.
4. مرحله بازیهای سازمان یافته (از 7 سالگی به بعد): در این مرحله کودک شروع به بازیهای سازمان یافته و گروهی میکند که قوانین مشخصی دارند، مثل فوتبال، شطرنج و… در این مرحله کودک میآموزد که چگونه با دیگران همکاری کند و قوانین را رعایت کند.
نگاهی به پیشینه پژوهشها نشان میدهد که انواع مختلفی از بازی و طبقه بندی شده است :
بازیهای حسی-حرکتی: مانند دویدن، پریدن، تاب خوردن که به سلامت جسمی کودک کمک میکنند و در حین آنها کودکان کنترل حرکت، انعطافپذیری و مهارتهای حفظ تعادل را گسترش میدهند.
بازیهای نمادین: مانند بازی با عروسک یا بازی نقشآفرینی که به کودک کمک میکند تا تجربیات خود را بازسازی و بازنمایی کند و مهارتهای اجتماعی را بیاموزد.
بازیهای ساختاریافته: مانند بازیهای قانونمند گروهی که به کودک کمک میکند تا قوانین را بیاموزد، با دیگران همکاری کند و مهارتهای رقابتی را بیاموزد.
بازیهای رایانهای: که به عنوان اسباببازیهای مجازی قوه واهمه را تقویت میکنند و ممکن است باعث شوند کودک خیالپرداز و متوهم بزرگ شود، چون در محیط مجازی محدودیتهای عالم واقعی وجود ندارد.
بازی ابزار آموزش قابلیت و مهارتهای حرکتی هم هست بازی نقش مهمی در رشد جسمی، شناختی، عاطفی و اجتماعی کودکان ایفا میکند
بازیهای حرکتی به رشد جسمی و تقویت عضلات و مهارتهای حرکتی کودکان کمک میکند.بازیهای نمادین و ساختاریافته به رشد شناختی و یادگیری مفاهیم و حل مسئله کمک میکند.بازی به کودکان کمک میکند تا احساسات خود را بیان کنند و با آنها کنار بیایند.بازیهای گروهی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای اجتماعی مانند همکاری، رقابت و قانونپذیری را بیاموزند.
بازی به عنوان یک فعالیت داوطلبانه و سرگرم کننده نقش مهمی در رشد همه جانبه کودکان ایفا میکند و به آنها کمک میکند تا مهارتهای مختلف را بیاموزند و تجربه کسب کنند. روانشناسان بازی را به عنوان یک فرایند مهم در رشد و تکامل کودکان میدانند که باید مورد توجه والدین و مربیان قرار گیرد.
بازی برای کودکان بسیار مهم است و نقش حیاتی در رشد و تکامل آنها ایفا میکند. بازی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای مختلفی را در ابعاد جسمی، ذهنی، اجتماعی و عاطفی توسعه دهند. در این متن به طور مفصل به اهمیت بازی برای کودکان خواهیم پرداخت.
بازیهای مناسب برای رشد جسمی.
بنا بر همین گزارش از خانه تاب آوری زهرا نیازاده مترجم کتاب پرورش تاب آوری خانواده در ادامه این مطلب آورده است بازی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای حرکتی خود را بهبود بخشند و هماهنگی بین چشم و دست را افزایش دهند. فعالیتهای بدنی مانند دویدن، پریدن و بازیهای ورزشی به رشد عضلات و استخوانها کمک میکند و سلامت قلب و ریه را بهبود میبخشد. همچنین بازی به کودکان کمک میکند تا انرژی خود را تخلیه کنند و به خوبی بخوابند.
– بازیهای حرکتی مانند دویدن، پریدن و بازیهای ورزشی
– بازیهای مهارتی مانند دوچرخه سواری و شنا
– بازیهای تعادلی مانند طناب بازی و بازیهای تعادلی روی تختهها
بازیهای مناسب برای رشد ذهنی
بازی ابزار آموزش مهارتهای شناختی هم میتواند باشد بازی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای شناختی خود را توسعه دهند. بازیهای پازل، بازیهای فکری و بازیهای نقشآفرینی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای حل مسئله، تفکر انتقادی و خلاقیت را بهبود بخشند. همچنین بازی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای زبانی خود را توسعه دهند و واژگان جدیدی را یاد بگیرند.
– بازیهای پازل و بازیهای فکری
– بازیهای نقشآفرینی و بازیهای تخیلی
– بازیهای آموزشی مانند بازیهای حروف و اعداد
رشد اجتماعی چیست و بازیهای مناسب برای رشد اجتماعی کدامست ؟
بازی ابزار آموزش تاب آوری اجتماعی به کودکان است خواهد بود بازی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای اجتماعی خود را توسعه دهند. بازی با دیگر کودکان به کودکان کمک میکند تا مهارتهای ارتباطی، همکاری و همدلی را بهبود بخشند. همچنین بازی به کودکان کمک میکند تا قوانین و مقررات را یاد بگیرند و به آنها احترام بگذارند.
بازیهای مناسب برای رشد اجتماعی
– بازیهای گروهی مانند بازیهای توپ و بازیهای نقشآفرینی گروهی
– بازیهای همکاری مانند بازیهای پازل گروهی
– بازیهای قانونمند مانند بازیهای فکری و بازیهای ورزشی
بازی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای عاطفی خود را توسعه دهند. بازی به کودکان کمک میکند تا احساسات خود را بیان کنند و آنها را مدیریت کنند. همچنین بازی به کودکان کمک میکند تا اعتماد به نفس و استقلال خود را بهبود بخشند.
بازیهای مناسب برای رشد عاطفی
– بازیهای نقشآفرینی که به کودکان کمک میکند تا احساسات خود را بیان کنند
– بازیهای تخیلی که به کودکان کمک میکند تا خلاقیت و استقلال خود را بهبود بخشند
– بازیهای گروهی که به کودکان کمک میکند تا مهارتهای همکاری و همدلی را توسعه دهند
در مجموع، بازی نقش حیاتی در رشد و تکامل کودکان ایفا میکند. بازی به کودکان کمک میکند تا مهارتهای مختلفی را در ابعاد جسمی، ذهنی، اجتماعی و عاطفی توسعه دهند. والدین و مربیان باید به کودکان فرصتهای بازی متنوعی را ارائه دهند تا به رشد همه جانبه آنها کمک کنند.