رابطه تاب آوری و منبع کنترل با شادکامی دانشجویان

رابطه تاب آوری و منبع کنترل با شادکامی دانشجویان

این پژوهش مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر مشتمل بر کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز در سـال تـحصیـلی 91-1390 بـود که از این جـامعـه، براساس جدول کرجسی مورگان و به روش نمونه گیری خوشه ای، 200 نفر انتخاب شدند.

برای جمع آوری داده ها از مقیاس تاب آوری کونور و دیویدسون، پرسشنامه منبع کنترل درونی و بیرونی راتر، و سیاهه شادکامی آکسفورد استفاده شد.

داده ها به کمک روش های آماریِ همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان داد شادکامی با تابآوری و منبع کنترل درونی رابطه مثبت و معنادار، و با منبع کنترل بیرونی رابطه منفی و معنادار دارد.

همچنین، براساس نتایج تحلیل رگرسیون، متغیرهای تاب آوری و منبع کنترل قادرند %28 از واریانس شادکامی را تبیین کنند.

رابطه تاب آوری و منبع کنترل با شادکامی دانشجویان

بنابر همین گزارش از خانه تاب آوری افزایش تاب‌آوری منجر به سطوح بالاتر شادی می‌شود.

تاب آوری به عنوان یک عامل محافظتی عمل می کند،تاب آوری از مسیر عملکرد بهتر علیرغم ناملایمات، به افزایش شادی کمک می کند.

تحقیقات نشان می‌دهد که بین تاب‌آوری و شادکامی رابطه مثبتی وجود دارد و افراد تاب‌آور سطوح بالاتری از شادی را تجربه می‌کنند.

ایجاد تاب‌آوری شامل تقویت روابط نزدیک، حفظ جهان بینی مثبت، مدیریت مؤثر احساسات، و توسعه مهارت‌های حل مسئله و ارتباط است. افراد تاب آور برای رهایی از ناملایمات، مدیریت استرس، گذار از افسردگی به شادی و ادامه یادگیری توانایی بیشتری دارند.

در نهایت، شادی به معنای اجتناب و یا نبود احساسات منفی نیست، بلکه یافتن دلایل و احساسات مثبت برای عبور از زمان های چالش برانگیز است که منجر به افزایش نشاط ذهنی و رفاه روانی می شود.