رابطه حمایتهای اجتماعی ادراکشده و تابآوری روانشناختی
رابطه حمایتهای اجتماعی ادراکشده از سوی خانواده و تابآوری روانشناختی با خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان
توجه به دیدگاه فراگیران در زمینه باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان و شناخت عوامل پیشبین آن از جمله زمینه های ضروری برای انجام پژوهش می باشد.
هدف پژوهش حاضر این بود که در تبیین باورهای خودکارآمدی تحصیلی حمایت های ادراک شده از سوی خانواده و تاب آوری روانشناختی کدامیک قدرت بیشتری دارند..
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. نمونهای به حجم ۲۳۴ نفر از دانشجویان دانشگاه گیلان به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند.
به منظور جمع آوری دادهها از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان اون و فرامن، مقیاس تابآوری کونور و دیویدسون و پرسشنامه حمایت اجتماعی مقیاس خانواده استفاده شد. به منظود محاسبه داده ها از نرمافزارSpss v18 استفاده شد.
یافتهها: نتایج همبستگی نشان داد که متغیرهای حمایت اجتماعی ادراک شده از خانواده و تاب آوری در سطح خطای (۰/۰۱> P) با خودکارآمدی همبستگی مثبت و معنادار دارند.
نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که فقط در یک گام متغیر تاب آوری روانشناختی همبستگی بالا و معناداری با خودکارآمدی تحصیلی داشت و نهایتا متغیر تابآوری روانشناختی ۰/۳۰از واریانس خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان را به طور معنادار تبیین کرد.
نتیجهگیری: در پاسخ به سوال اصلی پژوهش میتوان اینگونه نتیجه گرفت،
اگرچه متغیرهای حمایت اجتماعی ادراک شده از خانواده و تاب آوری با متغیر خودکارآمدی تحصیلی ارتباط مثبت دارند؛ اما قدرت پیش بینی کنندگی متغیر تاب آوری برای متغیر خودکارآمدی تحصیلی بیشتر میباشد.