رابطه کیفیت زندگی، معنویت و تاب آوری با خودکشی
رابطه کیفیت زندگی، معنویت و تاب آوری با افکار خودکشی دانشجویان
خودکشی یکی از معضلات بهداشت روانی در دانشجویان است که در دهههای اخیر روند رو به افزایشی داشته است.
با توجه به این امر می توان با شناخت عوامل موثر و پیشبین در افکار خودکشی دانشجویان در فهم جنبههای مثبت و رفتارهای سازگارانه آنان کمک کرد.
بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه کیفیت زندگی، معنویت و تابآوری با افکار خودکشی در دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی رازی کرمانشاه انجام گرفت.
روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه رازی کرمانشاه بود، که نمونهای به حجم ۲۰۰ دانشجو به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحله ای از میان آنها انتخاب شد. برای جمعآوری دادهها از مقیاس افکار خودکشی بک، کیفیت زندگی، مقیاس تاب آوری، و تجربیات معنوی غباری استفاده شد.
برای تحلیل دادهها از شاخص های آماری، میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شد.
یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی و تابآوری و معنویت با افکار خودکشی رابطه منفی و معنا داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای پیشبین توان پیشبینی افکار خودکشی را دارند.
نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که شناخت مسائل و مشکلات روان شناختی در فهم خودکشی و افکار مربوط به آنها نقش مهمی ایفا می کنند.
رابطه کیفیت زندگی ، معنویت و تاب آوری با افکار خودکشی در دانشجویان