مدل تاب آوری تحصیلی بر اساس شایستگی آکادمیک  و رابطه معلم شاگرد

هدف از این پژوهش تدوین و بررسی مدلی درباره تاب آوری  بر اساس شایستگی آکادمیک  و با میانجی گری رابطه معلم-شاگرد انجام گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی است و جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر و پسر ۱۱ تا ۱۳ ساله منطقه ۶ شهر تهران بود که در مقاطع تحصیلی ششم، هفتم و هشتم مشغول به تحصیل بوده و تعداد ۳۰۰ نفر از آن ها با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند.

ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه تاب آوری اکادمیک، پرسش نامه رابطه معلم – شاگرد و پرسش نامه شایستگی تحصیلی بود.

یافته ها تأثیر کل شایستگی تحصیلی بر تاب آوری تحصیلی و رابطه معلم – شاگرد در سطح ۰۱/۰ و تأثیر کل رابطه معلم – شاگرد بر تاب آوری تحصیلی در سطح ۰۱/۰ معنادار شد.

از این مدل ساختاری می توان برای پیش بینی و مداخله در مورد تاب آوری آکادمیک دانش آموزان نوجوان بهره جست تا از مصائب احتمالی ناشی از ضعف تاب آوری آکادمیک جلوگیری شود.

مدل تاب آوری تحصیلی بر اساس شایستگی تحصیلی و رابطه معلم-شاگرد