مقایسه تاب‌آوری و خودکارآمدی معلولین ضایعه نخاعی
مقایسه تاب‌آوری و خودکارآمدی معلولین ضایعه نخاعی ورزشکار و غیرورزشکار
معنویت ، مشارکت اجتماعی و مهارت آموزی واژه های طلایی تاب آوری معلولین است . با یکدیگر بودن سرمایه ماست و قدرت تاب آوری ما را در پیشگیری ، مقابله و برگشت به روزهای خوب زندگی تسهیل میکند چرا که اجتماعی کردن یک موضوع قدرت راه حل آن موضوع را افزایش میدهد.
اهداف : هدف پژوهش حاضر مقایسه تاب‌آوری و خودکارآمدی بوده است بین معلولین غیرورزشکار و معلولینی که به صورت حرفه‌ای ورزش می‌کنند.
مواد و روش ها روش پژوهش از نوع علّی‌مقایسه ای بوده است.
جامعه آماری این پژوهش شامل معلولین ضایعه نخاعی ورزشکار از آکادمی پارالمپیک ایران و معلولین غیرورزشکار از انجمن حمایت از معلولین ضایعه نخاعی ایران (هرکدام ۳۲ نفر) بودند که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند.
داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه تاب‌آوری کونور و دیویدسون و پرسش‌نامه خودکارآمدی شرر جمع‌آوری شدند.رابطه معنادار بین تاب‌آوری و خودکارآمدی با ورزش وجود دارد هدف پژوهش حاضر مقایسه تاب‌آوری و خودکارآمدی بوده است بین معلولین غیرورزشکار و معلولینی که به صورت حرفه‌ای ورزشکار بودند
یافته‌های این پژوهش نشان میدهد معلولین ورزشکار نسبت به غیرورزشکار نمره کل تاب‌آوری بیشتری دارند (۰۰۶/۰=P).
ولی با درنظرگرفتن نمره ۵۰ به عنوان آستانه تاب‌آوری مناسب، اختلافی بین تاب‌آوری مناسب در دو گروه معلول ورزشکار و غیرورزشکار به دست نیامد.
همچنین نمره کل خودکارآمدی با میانه ۶۵، در معلولین ورزشکار از غیرورزشکار بیشتر به دست آمد (۰۰۱/۰=P).
نتیجه گیری یافته‌های این پژوهش نشان داد رابطه معنادار بین تاب‌آوری و خودکارآمدی با ورزش وجود دارد.
درنتیجه می‌توان ورزش را به عنوان راهی برای ارتقای تاب‌آوری و خودکارآمدی در افراد با ضایعه نخاعی پیشنهاد کرد.
مقایسه تاب‌آوری و خودکارآمدی معلولین ضایعه نخاعی ورزشکار و غیرورزشکار