تاب‌ آوری بهمراه انعطاف‌پذیری و چابکی سه مهارت حیاتی هستند

سازمان‌ها می‌توانند با سرمایه‌گذاری در دارایی‌های توسعه‌ای، رابطه‌ای، اقتصادی و سلامت، نیروی کار پیشرفته را ارتقاء دهند که منجر به رشد، روابط مثبت، ثبات و رفاه جسمی و روانی شود.
گزارش ریسک‌های جهانی ۲۰۲۳ نشان می‌دهد که ۸۰ درصد رهبران معتقدند بحران‌های مختلف مانند اقتصادی، زیست‌محیطی، ژئوپلیتیکی، اجتماعی و تکنولوژیکی به هم مرتبط هستند. ترکیبی از بحران‌ها، از جمله رکود اقتصادی در حال ظهور، جنگ در اوکراین، کمبود استعدادها و خروج کارکنان از نیروی کار، به‌عنوان بحران چندگانه شناخته می‌شود و نیاز به افزایش تاب آوری در آینده کاری را برجسته می‌کند.
افراد در حال پیشرفت، بیشتر به دنبال فرصت‌هایی برای رشد و توسعه هستند. داشتن ذهنیت رشد در چشم‌انداز کاری متغییر امروز و نیازهای مهارتی دائماً در حال تغییر ارزشمند است.
گزارش آینده مشاغل مجمع جهانی اقتصاد در سال ۲۰۲۳ تاب‌آوری، انعطاف‌پذیری و چابکی را به‌عنوان سه مهارت حیاتی برای آینده شغلی معرفی می‌کند.
پیشرفت نیروی کار نشان‌دهنده وضعیت کلی پیشرفت در یک محل کار است که در آن افراد می‌توانند نیازهای اساسی خود مانند امنیت اقتصادی و شرایط زندگی را برآورده کنند و در عین حال نیازهای بالاتری مانند خودشکوفایی را نیز برآورده کنند. نتایج تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که بهزیستی یک مهارت است. پرورش شکوفایی در محیط‌های کاری و جوامع شرایط لازم را برای توسعه مهارت‌های انسانی و انعطاف‌پذیری در آینده کاری ایجاد می‌کند.پیشرفت نیروی کار، منعکس‌کننده فرهنگ سازمانی است که واقعاً به رفاه و پیشرفت کارکنان خود اهمیت می‌دهد و با مأموریت و چشم‌انداز سازمان همسو می‌شود. با سرمایه‌گذاری در پیشرفت انسانی، رهبران این پیام قدرتمند را ارسال می‌کنند که آنها برای کارمندان خود به‌عنوان با ارزش‌ترین دارایی‌های خود ارزش قائل هستند و متعهد به رسیدگی به تمام جنبه‌های رفاه آنها هستند.
یک نیروی کار تحصیل کرده و ماهر می‌تواند با نیازهای شغلی در حال تغییر سازگار شود، چالش‌های جدید را بپذیرد و به بهره‌وری و ابتکارات نوآورانه کمک کند.
دستیابی مهارت مجدد و ارتقاء مهارت برای نیروی کار آماده آینده هرگز به این اندازه ضروری نبوده است. همه‌گیری کووید- ۱۹منجر به یکی از بزرگترین جابجایی‌های محل کار در تاریخ مدرن شده است. ارائه فرصت‌های ارتقای مهارت می‌تواند منجر به نرخ‌های حفظ بالاتر و کاهش هزینه‌های استخدام برای سازمان‌ها شود.
علاوه بر این، ارتقاء مهارت، افراد را قادر می‌سازد تا در صورت نیاز، شغل یا صنعت خود را تغییر دهند. از آنجایی که برخی نقش‌های شغلی به دلیل پیشرفت‌های فناوری کاهش می‌یابد، ارتقاء مهارت می‌تواند انتقال هموارتر به سایر زمینه‌ها با پتانسیل رشد بالاتر را تسهیل کند.
علاوه بر این، ارتقاء مهارت تضمین می‌کند که شرکت‌ها مجموعه‌ای از استعدادهای داخلی آماده دارند تا در صورت نیاز در موقعیت‌های رهبری قدم بگذارند.  توسعه رهبران از درون سازمان، حس وفاداری، اعتماد و رفاقت را در میان کارکنان پرورش می‌دهد.
ارتقاء مهارت نه تنها افراد را برای نقش‌های شغلی جدید آماده می‌کند، بلکه قابلیت اشتغال را افزایش می‌دهد، نوآوری را تقویت می‌کند، شکاف مهارت‌ها را کاهش می‌دهد و سازمان‌های تاب آور ایجاد می‌کند.

علیرغم چالش‌ها، مزایای ارتقاء مهارت غیرقابل انکار است و آن را به ابزاری حیاتی برای شکل دادن به آینده‌ای مرفه و پایدار تبدیل می‌کند.