تاب آوری متداول است
تاب آوری متداول است
به گزارش باشگاه تاب آوری میگنا همه ما باید با ناملایمات زندگی، از جمله گرفتاری های روزمره و رویدادهای دگرگون کننده و مهم زندگی دست و پنجه نرم کنیم، درست است که این رویدادها می توانند بر سلامت جسمی و روانی ما اثرات منفی داشته باشند.
اما بسیاری از افراد با آنها مقابله بسیار خوبی می کنند.
پژوهشگران به بررسی واکنش های افراد به رویدادهای مهم زندگی، از جمله مرگ عزیزان و حملات تروریستی پرداخته اند.
تاب آوری متداول ترین واکنش به این آسیب ها و ضربه هاست که عبارت است از واکنش های ملایم و گذرا به رویدادهای پرتنش که پس از آن کارکرد طبیعی و سالم به سرعت باز میگردد ( بونانو، ۲۰۰۵) .
دشوارترین چالش زندگی، یعنی مقابله با مرگ عزیزان را در نظر بگیرید.متخصصان سلامت روانی در طول سالها تصور می کردند که راه صحیح سوگواری، تحمل کردن دوره سخت ناراحتی و آشفتگی است که طی آن افراد با احساسات شان مواجه میشوند و آنها را مدیریت می کنند که سرانجام به پذیرش فقدان ( مرگ عزیز) منتهی میشود.
می توان گفت افرادی که نشانه های آشفتگی شدید را نشان نمیدهند، در حالت انکار قرار دارند که سرانجام به مشکلات بزرگتری منتهی خواهد شد.
با این حال، هنگامی که پژوهشگران به گونه ای ساختارمند به مشاهده نحوه واکنش افراد به مرگ عزیزان شان پرداختند، حقیقت جالب نمایان شد. بسیاری از افراد هرگز آشفتگی شدیدی را تجربه نمیکردند و به سرعت بهبود می یافتند.( بوکوالا، ۲۰۱۴)، ورثمن و سیلور، ۱۹۸۹) .
نتایح مطالعه زوجین داغدیده معمولا حاکی از آن بوده که کمتر از نیمی از آنها نشانه های آشفتگی شدید و بلند مدت را نشان میدهند. بقیه آنها علائم افسردگی را نشان نمیدهند و میتوانند هیجانهای مثبت را تجربه کنند.
با اینکه ممکن است تصور کنید که این افراد در حالت انکار قرار دارند یا به همسران خود دلبستگی ندارند، اما شواهد اندکی از این احتمالات حمایت می کنند.
در عوض شواهد محکمی وجود دارد مبنی بر اینکه علی رغم دردناک بودن آسیب ها و ضربه های زندگی، بسیاری از افراد برای بهبودی سریع، منابعی را در اختیار دارند.
در واکنش های افراد به سایر رویدادهای پرتنش نظیر واکنش های امدادگران در بمب گذاری ها و یا حملات تروریستی، الگوهای مشابهی یافت شده است.
جالب است که تعداد کمی از افراد واکنش های منفی شدیدی نشان میدهند. چه عاملی تعیین میکند که افراد تحت فشار روانی روی پای خود میایستند یا له می شوند؟
تاب آوری در رویدادهای منفی زندگی
هانس سلیه به عنوان یکی از پیشگامان پژوهش در باره فشار روانی، آن را به عنوان پاسخ فیزیولوژیکی بدن به رویدادهای تهدید کننده تعریف می کند.
سلیه بر نحوه سازگاری بدن انسان با تهدیدهای محیطی،علی رغم تهدید مثلا آسیب روان شناختی یا فیزیولوژیکی) تمرکز کرد.
پژوهشگران بعدی به بررسی این موضوع پرداختند که چه چیزی رویداد زندگی را تهدید کننده میسازد. هولمز و راهه نشان دادند که فشار روانی میزان تغییر زندگی و سازگاری مجدد افراد در پاسخ به رویداد بیرونی است.
در تاب آوری مکرر گفته شده است هر چه تغییر بیشتری مورد نیاز باشد، افراد فشار روانی بیشتری را تجربه میکنند.
برای مثال چنانچه، همسر فوت کند، تقریبا همه وجود زندگی فرد مختل میشود و به فشار روانی زیادی منتهی میگردد.
تعریف هولمز و راهه از فشار روانی، در باره رویدادهای شاد زندگی که به تغییرات عمده در زندگی روزمره فرد منتهی میشوند، نیز کاربرد دارد.
ازدواج کردن رویدادی شادی آور است، اما به علت نیاز به برنامه ریزی و وجود اختلافات خانوادگی میتواند پرتنش باشد.
چه چیزی زندگی دانشجویی را پر تنش میسازد؟ پژوهشگران به منظور یافتن پاسخ، فهرست طولانی از عوامل تنش زای بالقوه تهیه کردند و دانشجویان به ارزیابی میزان تجربه خود از میزان تنش زا بودن آنها پرداختند.
مطالعات نشان داد که هر چه افراد در پرسشنامه های فشار روانی نمرات بالاتری بیاورند؛ از سلامت جسمی و روانی کمتری برخوردارند.
محدودیت های پرسشنامه های فشار روانی
واضح است که هر چه افراد فشار روانی بیشتری را تجربه کنند، احتمالا اضطراب بیشتری را احساس میکنند و بیشتر مبتلا به بیماری می شوند.اما یافته ها به هیچ وجه ساده و روشن نیستند.
همان طور که می دانید، یک مشکل این است که اکثر مطالعات انجام شده در این حوزه به جای طرحهای آزمایشی از طرحهای همبستگی استفاده میکنند.
همبستگی میان تغییرات زندگی و مشکلات سلامت، به این معنی نیست که تغییرات زندگی علت ایجاد مشکلات سلامت هستند.
برخی پژوهشگران قویا بر نقش متغیرهای سوم تاکید میکنند که بر اساس آنها احتمالا افراد خاصی تغییرات دشوار زندگی را تجربه کرده و اعلام میکنند که بیمار هستند.
مطابق نظر این پژوهشگران؛ تغییرات زندگی علت ایجاد مشکلات سلامت نیستند، و درعوض افراد دارای صفات شخصیتی خاص نظیر تمایل به تجربه کردن خلق های منفی، احتمالا دشواری های زندگی را بیشتر تجربه میکنند و از مشکلات سلامت برخوردارند.
نویسنده عفت حیدری
برگرفته از کتاب روان شناسی اجتماعی، نوشته الیوت و تیموتی آرونسون،
رابین اکرت، ساموئل سامرز، مترجمان دکتر مجید صفاری نیا، پرستو حسن زاده