تاب آوری و اضطراب فراگیر در ورزشکاران زن و مرد

زمینه و هدف: عملکرد و موفقیت ورزشی تا حدود زیادی تحت تاثیر عوامل استرس زای معمول ورزشی قرار می گیرد و ناتوانی در مقابله موثر با این استرس، برای عملکرد و رضایت شخصی ورزشکار زیان بخش است .

لذا هدف از این مطالعه، مقایسه این دو متغیر در ورزشکاران زن و مرد در رشته های انفرادی و گروهی می باشد.

مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی، بر روی ۲۰۰ نفر از ورزشکاران زن و مرد در رشته های فوتبال، والیبال، تکواندو و شنا در شهر کرج انجام شد که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند.

آزمودنی ها به سه پرسشنامه تاب آوری کانر دیویدسون(۲۰۰۳) و پرسشنامه اضطراب بک ((۱۹۸۸ پاسخ دادند. تحلیل داده ها با آزمونهای آماری توصیفی وتحلیلی آماری مانند رگرسیون و تحلیل واریانس چند متغیری در نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ انجام شد.

نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که در ورزشکاران دختر انفرادی و گروهی، تاب آوری، پیش بینی کننده اضطراب فراگیر است ولی در پسران قادر به پیش بینی اضطراب فراگیر نیست (P<0.05).

بین این دو متغیر  در دختران و پسران ورزشکار انفرادی و گروهی تفاوت معنادار آماری وجود ندارد(P>0.05).

بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه نتایج این مطالعه نشاندهنده وجود اضطراب فراگیر در همه ورزشکاران می باشد،

یافتن روش هایی برای کاهش اضطراب در عملکرد ورزشکاران و کنترل آن ضروری است.

پیشنهاد می شود کارگاه های آموزشی در زمینه شیوه های صحیح افزایش تاب آوری و تحمل اضطراب فراگیر در ورزشکاران برگزار گردد

 

 

مقایسه تاب آوری و اضطراب فراگیر در ورزشکاران زن و مرد در رشته های انفرادی و گروهی

 

 

بنابر همین گزارش از تحریریه خانه تاب آوری اضطراب فراگیر یکی از اختلالات روانی است که ممکن است با تاب آوری مرتبط باشد. برخی مطالعات نشان داده‌اند که تاب آوری می‌تواند در پیش‌بینی کاهش اضطراب فراگیر در افراد روان‌رنجور کمک کند.

همچنین، درمان‌های فراشناختی نیز می‌توانند بهبود تاب آوری و کاهش اضطراب فراگیر در افراد مبتلا به این اختلال کمک کنند

تاب آوری به توانایی سازگاری مثبت با موقعیت های چالش برانگیز و بازیابی سریع از ناملایمات اشاره دارد. مطالعات نشان داده‌اند که تاب‌آوری شامل ویژگی‌های روان‌شناختی خاصی از جمله عملکرد فکری خوب، تنظیم هیجان، خودپنداره مثبت، خوش‌بینی، نوع‌دوستی و سبک مقابله‌ای فعال است.

برعکس، اضطراب فراگیر اغلب نشان‌دهنده آسیب‌پذیری شدید در برابر اختلالات اضطرابی است و با نگرانی، ترس و رفتارهای اجتنابی بیش از حد و بصورت افراطی نمایان میشوند.

این در حالی است در حالی که تاب‌آوری یک توانایی ارزشمند در مدیریت اضطراب و استرس است، درک مکانیسم‌های روان‌زیستی زیربنای تاب‌آوری و آسیب‌پذیری در برابر اختلالات اضطرابی می‌تواند به بهبود ابزارهای تشخیصی، شناسایی ژن و درمان‌های جدید کمک کند.

عوامل روانشناختی کلیدی مرتبط با اختلالات اضطرابی شامل حساسیت اضطرابی (AS) است که واکنش فرد به تغییرات فیزیولوژیکی مرتبط با اضطراب و ترس را توصیف می کند.

علاوه بر این، دلبستگی ایمن، عواطف مثبت و احساس هدف در زندگی به عنوان کمک کننده به تاب آوری شناسایی شده است. . هدف مطالعات نوروبیولوژیکی میتواند شناسایی واسطه های شیمیایی، نوروپپتیدی و هورمونی آسیب پذیری و یا تاب آوری در برابر استرس های شدید باشد.