رابطه تنهایی و تاب آوری چیست ؟ ادبیات تحقیق حاکی از رابطه منفی قوی بین تنهایی و تاب آوری است. سطوح بالاتر تنهایی با سطوح پایینتر تابآوری همراه است، که نشان میدهد افرادی که انعطافپذیرتر هستند، کمتر احساس تنهایی میکنند
تنهایی و تاب آوری رابطه منفی دارند ، عواقب عمیق تنهایی برای سلامتی به خوبی ثابت شده است.تنهایی به طور منفی و معناداری با اکثر جنبه های تاب آوری همبستگی دارد.
دکتر محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری در ادامه این مطلب کوتاه اضافه میکند که چالش اصلی اینجاست که اگر از بومشناسی اجتماعی تابآوری هم استفاده کنیم مطالعات در تنهایی و تاب آوری به کجا خواهد رسید؟
آیا عوامل تابآوری میتوانند تأثیرات تنهایی بر پریشانی روانی را مهار کنند یا خیر؟
آیا تاب آوری میتواند اثرات تنهایی مزمن و طولانی مدت را تعدیل کند ؟
مطالعات اهمیت تاب آوری روانشناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده را به عنوان دو عامل محافظتی در رابطه بین تنهایی و پریشانی روانی مورد تاکید قرار میدهد.
تابآوری با نتایج مثبتی مانند استقلال بیشتر، استقلال، همدلی و سیستمهای حمایت اجتماعی قویتر مرتبط است – که همگی میتوانند به کاهش احساس تنهایی کمک کنند افراد تاب آور بهتر می توانند از احساسات مثبت و راهبردهای مقابله ای برای غلبه بر تجربیات نامطلوب استفاده کنند (پاکدامن و همکاران ، 1394).
تنهایی به طور قابل توجهی سلامت روحی و جسمی بدتر و حتی مرگ و میر بیشتر را پیش بینی می کند، شناسایی عوامل محافظتی که ممکن است این ارتباطات را مختل کنند حیاتی است.
به این ترتیب، تلاشهای بهداشت عمومی برای تقویت و گسترش شبکههای حمایت اجتماعی خانوادگی و اجتماعی و تقویت تابآوری روانشناختی برای حمایت از سلامت روان بویژه در میان بزرگسالان ضروری است(ژانگ و همکاران 2023).
تاب آوری بیانگر وجود منابع درون فردی و بین فردی است که به افراد کمک می کند تا خود را با زندگی تنهایی سازگار کنند. افراد تنها اغلب فاقد منابع اجتماعی هستند که برای سازگاری سالم و سلامت روان ضروری است احساس تنهایی می تواند انتظارات شناختی را تغییر دهد و رفتارهای ناسازگار مانند گوشه گیری را تقویت کند که تجربه تنهایی را حفظ می کند
تاب آوری یک سازه چند سطحی است که هم ویژگی های فردی مثبت (تاب آوری روانی) و هم منابع اجتماعی بیرونی (حمایت اجتماعی ادراک شده) را در بر می گیرد. این عوامل تاب آوری می توانند اثرات مخرب تنهایی را بر پریشانی روانی خنثی کنند
مطالعات طولی از این دیدگاه حمایت می کند که ویژگی های تاب آوری، مانند خودکارآمدی، در مراحل بعدی زندگی محافظت کننده هستند
به طور خلاصه، این تحقیق به طور مداوم یک رابطه معکوس قوی بین تنهایی و تاب آوری را نشان می دهد. به نظر می رسد تاب آوری، که هم منابع فردی و هم منابع اجتماعی را در بر می گیرد، یک عامل حفاظتی کلیدی است که می تواند پیامدهای منفی سلامت روان تنهایی را در طول عمر کاهش دهد.
تمامی جنبههای تابآوری با تنهایی رابطه منفی دارند. همچنین، جنبه های ادراک از خود و انسجام خانواده می تواند مقدار قابل توجهی از واریانس مرتبط با علائم افسردگی را در رابطه با تنهایی توضیح دهد(یکوبسن و همکاران ، 2020).
افرادی که دوران نوجوانی را پشت سر می گذارند با تغییرات بیولوژیکی و شناختی به اجتماعی و عاطفی روبرو بوده اند. با توجه به تغییراتی که نوجوانان تجربه می کنند، نوجوانان مستعد تجربه سطح بالایی از تنهایی هستند. همبستگی بین تنهایی و تکانشگری و ارتباط بین تکانشگری و خودآزاری و همچنین رفتارهای آسیبرسان به خود، نوجوانان را در موقعیتی آسیبپذیر در انجام اعمال یا رفتارهای نامطلوب قرار میدهد.
تنهایی و تکانشگری از عوامل خطر ضروری برای سلامت روان نوجوانان هستند و تابآوری نوجوانان میتواند مهارتهای شناختی و مقابلهای مؤثر را برای نوجوانان در نظر بگیرد(لی جیا یون، 2023).
