واقعیت مجازی و اثر بخشی آن بر میزان تابآوری سالمندان زن
واقعیت مجازی (خلق رویا) و اثر بخشی آن بر میزان تابآوری سالمندان زن ایده اصلی این تحقیق بوده است که در شهرستان ساری انجام شده است .
مقدمه: پیشبینی میگردد، جمعیت سالمندان ایران تا سال ۲۰۵۰ به ۲۶ درصد جمعیت کل افزایش خواهدیافت.
بنابراین توجه به نیازهای بهداشتی، سلامت روانی و جسمانی آنان بسیار حائز اهمیت است.
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی واقعیت مجازی (خلق رویا) بر میزان تابآوری سالمندان زن بوده است.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمهتجربی به روش پیشآزمون- پسآزمون– پیگیری همراه با گروه کنترل درانتظار درمان بود و جامعه آماری این مطالعه شامل۲۵۰ نفر از سالمندان زن بالای ۶۵ سال اهل ساری بوده که مبتلا به بیماری قلبی یا اعصاب و روان نبودند و از آذر تا بهمن ۱۳۹۸، از طریق فراخوان شبکههای اجتماعی، داوطلب شرکت در پژوهش شدند.
نمونهگیری به روش هدفمند و شامل ۳۰ نفر از آنان بود که کمترین نمره را از پرسشنامهی تابآوری کانر-دیویدسون بهدست آورده بودند و بهصورت تصادفی به دو گروه همتا (سن، وضعیت اشتغال و میزان تحصیلات) ۱۵ نفره آزمایش و کنترل درانتظار درمان تقسیم شدند.
مداخله مبتنی بر واقعیت مجازی که شامل خلق موقعیتهای رویایی و مجزا برای یکایک مشارکتکنندگان بود، روی گروه آزمایش انجام شد و پس از یک ماه، مطالعه پیگیری صورت گرفت. دادهها با نرمافزارSPSS نسخه ۲۴ و به روش کواریانس تکمتغیره و چندمتغیره بررسی شد.
یافتهها: تحلیل دادهها نشان داد که روش واقعیت مجازی (خلق رویا)، اثر مثبت معناداری بر افزایش تابآوری سالمندان زن داشته (P<0/001 ،F=138/841) و نتایج حاصل با گذشت یک ماه از پایان مداخله نیز ثابت مانده بود.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، اجرای مداخله مذکور جهت ارتقاء سلامت در جمعیت سالمندان پیشنهاد میشود.
اثربخشی واقعیت مجازی بر میزان تابآوری سالمندان زن
بنا بر همین گزارش تابآوری زنان سالمند مفهومی چندوجهی است که عوامل مختلفی در توانایی آنها برای سازگاری و غلبه بر ناملایمات نقش دارد.
تحقیقات نشان میدهد که زنان سالمند میتوانند با وجود مواجهه با چالشهای مربوط به پیری، سلامت و شرایط اجتماعی، سطوح بالایی تاب آوری را از خود نشان دهند.
عواملی مانند حمایت اجتماعی، تحصیلات، سطوح پایین استرس، خود مراقبتی و خود ارزیابی و سلامت معنوی نقش مهمی در افزایش تاب آوری در میان زنان سالمند دارند.
مطالعات نشان دادهاند که داشتن مدرک دانشگاهی( حداقل لیسانس) ، سطح استرس پایینتر، حمایت اجتماعی بالاتر و سلامتی بهتری را برای زنان سالمندتدارک می بیند.
مطالعات رضایت از زندگی زنان سالمندان را با تاب آوری همبسته اعلام کرده است تاب آوری در زنان مسن صرفاً توسط عوامل جمعیت شناختی مانند سن یا وضعیت اجتماعی-اقتصادی تعیین نمی شود، بلکه تحت تأثیر ترکیبی از منابع داخلی و خارجی است.
این منابع شامل ارتباط اجتماعی، رویکرد فعالانه به چالش ها و باورهای معنوی است.
تاب آوری به عنوان یک فرآیند پویا و سیال در نظر گرفته می شود که در طول زمان در نوسان است و برای زنان سالمند برای گذر از ناملایمات زندگی به طور موثر ضروری است. بهطور خلاصه، تابآوری زنان سالمند، تأثیر متقابل پیچیدهای از ویژگیهای فردی، حمایت اجتماعی، تحصیلات، سطح استرس و وضعیت سلامتی است که همگی به توانایی آنها برای سازگاری، شکوفایی و حفظ دیدگاه مثبت علیرغم مواجهه با چالشهای مرتبط کمک میکند.