گفتگوی تاب آوری و گردشگری برگزار شد

گفتگوی تاب آوری و گردشگری برگزار شد

گردشگری می‌تواند به عنوان یک ابزار قوی برای تاب آوری و احیای فرهنگ و هویت ملی عمل کند.

با توجه به اینکه مسافران به دنبال تجربیات اصیل هستند، این صنعت می‌تواند موجب زنده‌سازی سنت‌ها، آیین‌ها و هنرهای محلی شود

گردشگری به عنوان یک صنعت و کسب و کار، نقش مهمی در بازآفرینی فرهنگ و هویت جوامع ایفا می‌کند.

علاوه بر این گردشگری فرهنگی، به مسافران این امکان را می‌دهد که با تاریخ، آداب و رسوم و سنت‌های محلی آشنا شوند و از این طریق به تقویت هویت فرهنگی خود و جامعه میزبان کمک کنند.

گردشگری فرهنگی به بازدید مسافران از مقاصد خاص با هدف یادگیری و تجربه فرهنگ‌های مختلف اطلاق می‌شود.

این شکل از توریسم نه تنها بر جنبه‌های اجتماعی تأثیر مثبت دارد بلکه می‌تواند به توسعه اقتصادی جوامع نیز کمک کند. درآمد حاصل از گردشگری می‌تواند در پروژه‌های اجتماعی سرمایه‌گذاری شود و بهبود زیرساخت‌ها و ایجاد مشاغل جدید را تسهیل کند.

این نوع گردشگری فرصتی برای یادگیری متقابل بین گردشگران و میزبانان فراهم می‌آورد که به تبادل فرهنگی منجر می‌شود

گردشگری در این قالب شامل فعالیت‌هایی مانند شرکت در جشنواره‌ها، بازدید از موزه‌ها و تجربه غذاهای محلی است.

گردشگری به عنوان یک ابزار قوی برای تاب‌آوری و احیای فرهنگ و هویت ملی، نقش مهمی در تقویت هویت ملی و اجتماعی ایفا می‌کند.

سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) گردشگری فرهنگی را به عنوان فعالیتی تعریف می‌کند که در آن انگیزه اصلی بازدیدکننده، کشف و تجربه جاذبه‌های فرهنگی است.

گفتگوی تاب آوری و گردشگری با حضور دکترمحمودرضا سلیمانی پژوهشگر تاریخ و فعال گردشگری به همت بنیاد توسعه فرهنگی سپهر برگزارگردید.

ایشان در بخشهایی از این نشست تخصصی گفت :

مقوله سازگاری که امروزه با عنوان تاب آوری باز تولید وگسترش یافته است، درپایداری ایران نقش بسزایی دارد.

چنانکه تاریخ ایران را نمی توان از این مفهوم عمیق جدا دید.

هرچه بیشتر تاریخ را می خوانیم بیشتر به تاب آوری و هرچه بیشتر مفهوم تاب آوری را می کاویم بیشترین مصادیق اجرایی آن را در ایران مشاهده میکنیم.

بگونه ای که می توان گفت ایران نمونه بارز و آشکاری از مفهوم تاب آوری است.

در این میان ازآنجا که تاب آوری در بخش ها و ابعاد گوناگون مطرح ورواج یافنه است، ماتلاش می کنیم تا بحث تاب آوری را از دریچه گردشگری باز نمایی کنیم.
لذا با توجه به مفهوم امروزی گردشگری که از قلمرو صرفا اقتصادی وشغل وحتی صنعت خود را به ساحت انتقال اندیشه وفرهنگ رسانده است.

گردشگری همزمان که تفریح و تفرج به حساب می آید به هویت سازی و هویت باوری نیز کمک می کند.

بنظر میرسد بخش مهم و بالاسری گردشگری ازگفتمان فرگشت یاهمان هویت سرچشمه می گیرد.

دکتر سلیمانی در پایان اضافه میکند که “معیشت را به مثایه هویت و هویت را به مثابه معیشت”می داند.