اثربخشی آموزش صلح بر تاب آوری در دانش‌آموزان

0

اثربخشی آموزش صلح بر افزایش خودکارآمدی و تاب آوری در دانش‌آموزان

خودکارآمدی و تاب ­آوری از جمله مهمترین مفاهیم مرتبط با سرمایه روانشناختی بوده و باتوجه به ماهیت چند بعدی آموزش صلح، بررسی تأثیر آن بر افزایش خودکارآمدی و تاب­ آوری در دانش ­آموزان مسأله اصلی پژوهش حاضر است.
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش صلح بر خودکارآمدی و تاب ­آوری دانش ­آموزان دوره متوسطه اول انجام شد.

روش: پژوهش حاضر به روش شبه­ آزمایشی با طرح پیش ­آزمون پس ­آزمون و در نظر گرفتن سه گروه آزمایش، کنترل با پیگیری دو ماهه انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را دانش­آموزان دوره اول متوسطه منطقه ۳ شهر تهران، تشکیل داده­ اند. ۶۰ نفر نمونه (۳۰ نفر گروه آزمایش و ۳۰ نفر گروه گواه) با روش نمونه­ گیری خوشه ­ای چندمرحله‌ای انتخاب شده ­اند.

ابزار گردآوری داده­ ها، پرسشنامه سرمایه­ های روانشناختی بوده که برای آزمودن دو گویه خودکارآمدی و تاب ­آوری از آن استفاده شده است

 پس از اجرای پیش­آزمون، گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای در ۸ هفته مداوم، تحت آموزش صلح قرار گرفته و گروه کنترل، نیز هیچ ­گونه آموزشی در این زمینه دریافت نکردند.

در پایان دوره از گروه آزمایش، پس ­آزمون و بعد از گذشت دو ماه، آزمون پیگیری به عمل آمد برای تجزیه و تحلیل داده­ ها از روش تحلیل واریانس مختلط در نرم­ افزار SPSS-22 استفاده شد.

یافته­ ها:

نتایج نشان داد که اثر آموزش صلح بر مؤلفه ­های خودکارآمدی و تاب ­آوری، در سطح ۰/۰۱ معنادار است. همچنین آموزش صلح در مقایسه با گروه کنترل منجر به افزایش میانگین نمرات مؤلفه ­های خودکارآمدی و تاب ­آوری در مراحل پس ­آزمون و پیگیری شده است.

نتیجه‌گیری:

باتوجه به تأثیر معنادار آموزش صلح بر افزایش خودکارآمدی و تاب ­آوری دانش­ آموزان، می ­توان از این روش در موفقیت تحصیلی آن ­ها استفاده نمود.

 

 

اثربخشی آموزش صلح بر افزایش خودکارآمدی و تاب آوری در دانش‌آموزان

 

اثربخشی آموزش صلح بر افزایش خودکارآمدی و تاب آوری در دانش‌آموزان

 

 

 

 

ارسال یک پاسخ