اثربخشی گروه‌درمانی وجودی بر تاب‌آوری مادران
اثربخشی گروه‌درمانی وجودی بر خوددلسوزی و تاب‌آوری مادران کودکان کم‌توان ذهنی هدف این پژوهش بوده است .
این مطالعه نیمه‌آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد.
جامعه آماری پژوهش شامل همه مادران کودک کم‌توان ذهنی بود که به مراکز توانبخشی شهر اردبیل در سال ۱۳۹۶ مراجعه کرده بودند.
۳۰ نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه برابر آزمایش و گواه قرار گرفتند.
گروه آزمایشی طی ۸ هفته تحت درمان وجودی قرار گرفت و در این مدت بر گروه گواه مداخله انجام نگرفت.
پرسشنامه خوددلسوزی (ریس، پومر، نف و ون جاجت، ۲۰۱۱) و تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، ۲۰۰۳) به‌عنوان ابزار ارزشیابی مورد استفاده قرار گرفت.
داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری توصیفی و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌و تحلیل قرار گرفت.
نتایج به دست آمده از مقایسه پس‌آزمون دو گروه، حاکی از این است که نمرات پس‌آزمون خوددلسوزی و تاب‌آوری گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی‌داری دارد (P<0.01).
به این ترتیب می‌توان گفت که گروه‌درمانی وجودی موجب افزایش نمرات خوددلسوزی و تاب‌آوری در مادران کودکان کم‌توان ذهنی خواهد شد.
اثربخشی گروه‌درمانی وجودی
بر خوددلسوزی و تاب‌آوری مادران کودکان کم‌توان ذهنی
بنابر همین گزارش از خانه تاب آوری درمان وجودی یا روان‌درمانی اگزیستانسیال نوعی روش فلسفی برای درمان بشمار می آید درمان وجودی کشمکش درونی فرد را ناشی از مواجه شدن او با مفروضات مسلمزندگی میداند.
درمان اگزیستانسیال بر اساس هیچ تکنیک یا روش از پیش تعیین شده ای تعریف نمی کند اروین د. یالوم از پایه‌گذاران این روش درمانی بشمار می آید و کتابی نیز با همین نام نوشته است که نشر نی با ترجمه دکتر سپیده حبیب آن را منتشر کرده است .
هدف کلی درمان اگزیستانسیال این است که به مراجعان اجازه دهد تا تجربیات زیسته خود را صادقانه، آشکار و جامع بررسی کنند، با سؤالات عمیق فلسفی، معنوی و وجودی روبرو شوند و مسئولیت روش هایی را که برای زندگی انتخاب کرده اند بر عهده بگیرند.