تأثیر سبک‌های دلبستگی بر میزان تاب‌آوری
تأثیر سبک‌های دلبستگی، انطباق‌پذیری و پیوستگی در خانواده بر میزان تاب‌آوری و رابطه آن با احساس غم غربت در میان دانشجویان مقیم خوابگاه دانشگاه الزهرا(س)
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سبک‌های دلبستگی و انطباق‌پذیری و پیوستگی در خانواده بر میزان تاب‌آوری و رابطۀ آن با احساس غم غربت در میان دانشجویان سال اول مقیم خوابگاه دانشگاه الزهرا(س) در سال تحصیلی ۱۳۹۲- ۹۳ انجام شد.
پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی و از نوع همبستگی چند متغیره بود.
جامعۀ آماری این پژوهش با استفاده از فرمول کرجسی و مورگان(۱۹۷۲)، از میان دانشجویان مقطع کارشناسی ورودی ۹۲ مستقر در خوابگاه‌های دانشگاه الزهراء(س)، نمونه‌ای به تعداد ۱۲۱نفر بودند.
ابزارهای به کارگرفته شده شامل پرسشنامۀ تاب‌آوری کانرو دیویدسون، مقیاس انطباق‌پذیری و پیوستگی خانواده (FACE-3)،پرسشنامۀ سبک‌های دلبستگی بزرگسالان (RAAS)و پرسشنامۀ احساس غم غربت (HQ) بود.
به منظور بررسی فرضیه‌ها، از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره از نوع گام به گام استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که بین تاب‌آوری و سبک دلبستگی اجتنابی رابطۀ معناداری وجود دارد و می‌توان تاب‌آوری دانشجویان را با توجه به سبک دلبستگی اجتنابی آن‌ها پیش‌بینی کرد، انطباق‌پذیری و پیوستگی در خانواده، در تاب‌آوری دانشجویان مؤثر نیست، بین تاب‌آوری و احساس غم غربت دانشجویان رابطۀ معنادار وجود دارد.