رابطه ی تاب آوری، امیدواری و هوش هیجانی با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان
رابطه ی تاب آوری، امیدواری و هوش هیجانی با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان
زندگی تحصیلی یکی از مهم ترین ابعاد زندگی اشخاص و جوامع است.
موفقیت و رضایت از تحصیل نشان دهنده ی پیشرفت و هدفمند بودن آن جامعه می باشد.
در این میان یکی از عواملی که به شکل منفی بر عملکرد تحصیلی فراگیران اثرگذار بوده و اخیراً مطالعاتی را در مدارس و دانشگاه ها به خود اختصاص داده است فرسودگی تحصیلی می باشد.
از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین امیدواری، تاب آوری و هوش هیجانی با فرسودگی تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه کاشان انجام گرفت.
برای این منظور، از بین کلیه ی دانشکده های دانشگاه کاشان، سه دانشکده ی مهندسی، علوم پایه و علوم انسانی به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده و از بین این سه دانشکده تعداد ۳۰۰ نفر به مقیاس های امیدواری اسنایدر، تاب آوری کانرو و دیوید، هوش هیجانی شوت و مقیاس فرسودگی تحصیلی برسو پاسخ دادند.
نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای امید، تاب آوری و هوش هیجانی پیش بینی کننده ی منفی فرسودگی تحصیلی می باشند.
علاوه بر این، یافته ها حکایت از آن داشت که امید در مقایسه با هوش هیجانی و تاب آوری متغیر پیش بینی کننده ی قوی تری است.
بنابراین می توان نتیجه گرفت، ارتقای سطح امید و تاب آوری و هم چنین آموزش دانشجویان و برنامه ریزی های دراز مدت جهت افزایش هوش هیجانی، در کاهش فرسودگی تحصیلی نقش تعیین کننده خواهد داشت.
رابطه ی تاب آوری، امیدواری و هوش هیجانی با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان
