مادران کودکان بزهکار در بسیاری از موارد سلامت روانی از سایر مادران می‌توانند متفاوت باشند.
هدف پژوهش حاضر تعیین مقایسه تاب آوری و کیفیت زندگی مادران کودکان بزهکار و مادران دارای کودکان سالم شهر زنجان در سال ۱۳۹۵ است.
روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی-مقایسه ای بود. جامعه پژوهش شامل مادران کودکان بزهکار و عادی شهر زنجان در سال ۱۳۹۵ بود که از بین آن‌ها ۱۲۰ نفر (۶۰ نفرمادران کودکان بزهکار، ۶۰ نفر مادران کودکان سالم) به صورت نمونه گیری دردسترس و هدفمند از سظح شهر زنجان به عنوان نمونه انتخاب شدند.
ابزار جمع آوری داده‌ها شامل” مقیاس تاب آوری کانرودیویدسون” و فرم کوتاه بررسی سلامت ۳۶” بود.
در مطالعه حاضر پایایی ” فرم کوتاه بررسی سلامت ۳۶” به روش آلفای کرونباخ ۸۳/۰ و باز آزمایی ابزار ۸۳/۰ ۰ بدست آمد.
آلفای کرونباخ ” مقیاس تاب آوری کانرودیویدسون” ۸۹/۰ بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل از SPSS نسخه ۲۱ استفاده شد.
متغیرهای کمی با استفاده از میانگین (انحراف معیار) و متغیرهای کیفی به صورت تعداد (درصد) گزارش شدند.
به منظور مقایسه مادران از نظر ویژگی‌های حمعیت شناختی از آزمون خی-دو و تی مستقل استفاده شد.
ضریب همبستگی پیرسون، برای بررسی ارتباط تاب آوری با کیفیت زندگی، و همچنین تحلیل رگرسیون به منظور بررسی اثر توام متغیرها بر روی تاب آوری و کیفیت زندگی استفاده شدند.
یافته‌ها: بین تاب آوری با کیفیت زندگی درگروه مادران بزهکار (۰۰۱/۰ = P) همچنین در بین مادران کودکان سالم نیز همبستکی معنی داری مشاهده شد (۰۰۱/۰ = P). کیفیت زندگی و تاب آوری در مادران با کودکان سالم بالاتر از مادران با کودکان بزهکار است.
نتیجه گیری: کیفیت زندگی با تاب آوری همبستگی مثبتی دارد و همچنین وضعیت کیفیت زندگی و تاب آوری مادران کودکان بزهکار نسبت به کودکان سالم پایین‌تر می‌باشد.
پیشنهاد میشود برای افزایش کیفیت زندگی و تاب آوری در مادران دارای کودکان بزهکار آموزش‌هایی در مراکز بهداشتی اجرا شود.
مقایسه تاب آوری و کیفیت زندگی مادران کودکان بزهکار و مادران دارای کودکان سالم شهر زنجان
