مقایسه جهت‌گیری مذهبی، تاب‌آوری و انعطافپذیری
مقایسه جهت‌گیری مذهبی، تاب‌آوری و انعطافپذیری روان‌شناختی براساس سطوح فراشناخت در همسران شهدای استان البرز
مقدمه: تقویت ابعاد معنویت و جهت‌گیری مذهبی، از مهم‌ترین معیارهای درونی در برابر مشکلات افراد است.
تاب‌آوری روان‌شناختی، رهیافتی است که با توجه به شرایط کلی محیط زندگی، میزان توانایی فرد در برابر بروز رخ‌دادهای غیرمنتظره و آسیب‌رسان را نشان می‌دهد.
انعطافپذیری موجب می‌شود فرد، هر زمان که برایش ضرورت داشته باشد، روش و سبک یادگیری خود را تغییر دهد.
روش: جامعه آماری پژوهش حاضر همسران شهدای استان البرز است که در این پژوهش، ۴۵۱ نفر در بازه سنی ۲۰ تا ۶۰ سال به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شدند.
تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نسخه ۲۳ نرم‌افزارهای SPSS و AMOS صورت گرفت. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام استفاده شد.
نتایج: مطابق با تحلیل داده‌ها ازنظر میانگین جهت‌گیری مذهبی بیرونی (۰۱۶/۰P=، ۲۳/۴F=)، جهت‌گیری مذهبی درونی (۰۰۱/۰P =، ۳۵/۸F =)، تاب‌آوری (۰۰۱/۰P=، ۹۰/۱۹F=) و انعطافپذیری روان‌شناختی (۰۰۱/۰P =، ۶۹/۱۰۹F =) بین همسران شهدا با سطوح مختلف فراشناخت، تفاوت معنی‌داری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: جهت‌گیری مذهبی در کنار فراشناخت و تحمل ابهام، می‌تواند پیشایندی (درصورت صلاحدید نویسنده، می‌توان به‌جای پیشایند از واژه نقطه شروع استفاده کرد. پیشایند واژه چندان همه‌گیری نیست) برای تاب‌آوری باشد که تاب‌آوری، به بهبود رشد پس از سانحه کمک می‌کند.
مقایسه جهت‌گیری مذهبی، تاب‌آوری و انعطافپذیری روان‌شناختی
براساس سطوح فراشناخت در همسران شهدای استان البرز
