هدف مطالعه حاضر بررسي رابطه سبک هاي فرزندپروري و تاب آوري روانشناختي والدين و مشکلات يادگيري دانش آموزان بود. جامعه آماري اين پژوهش را کليه دانش آموزان پايه هاي سوم و چهارم ابتدايي ناحيه يک شهر اردبيل و والدين آنها تشکيل مي داد که در سال تحصيلي ۹۴ – ۹۳ مشغول به تحصيل بودند. اطلاعات از ۱۹۶ نفر از والدين دانش آموزان که به روش خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده بودند، جمع آوري گرديد. روش اين پژوهش توصيفي همبستگي بود و والدين به پرسشنامه هاي سبکه اي فرزند پروري بامريند (۱۹۷۲)، مقياس تاب آوري کانر و ديويدسون و مقياس مشکلات يادگيري کلورادو پاسخ دادند.

يافته ها نشان داد که از ميان سه سبک فرزندپروري بين سبک فرزندپروري مستبدانه و مشکلات يادگيري دانش آموزان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين بين تاب آوري روانشناختي والدين و مشکلات يادگيري دانش آموزان نيز رابطه منفي و معناداري وجود داشت و همچنين سبک فرزندپروري مستبدانه و تاب آوري پيش بين معنادار مشکلات يادگيري دانش آموزان بودند.

رابطه سبک هاي فرزندپروري، تاب آوري روانشناختي والدين و مشکلات يادگيري دانش آموزان