
ذهن آگاهی و تاب آوری زنان معتاد
ذهن آگاهی و تاب آوری زنان معتاد
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیلکننده تابآوری و ذهن آگاهی در رابطه بین رویدادهای استرسزا و پریشانی روانشناختی در زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد بود.
رابطه بین رویدادهای استرسزا و پریشانی روانشناختی زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد: نقش تعدیلکننده تابآوری و ذهن آگاهی
روش: طرح پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود.
جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد تحت پوشش بهزیستی شهر مشهد در سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند.
از این بین، ۲۵۳ نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند.
ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون، مقیاس پریشانی روانشناختی کسلر، پرسشنامه غربالگری رویدادهای استرسزای زندگی، و مقیاس ذهن آگاهی، توجه و هشیاری بود.
دادهها با روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج این پژوهش نشان داد که ذهن آگاهی تعدیلکننده رابطه بین رویدادهای استرسزا و پریشانی روانشناختی زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد بود، اما تابآوری تعدیلکننده این رابطه نبود.
نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد میکند که ذهن آگاهی بهعنوان یک عامل محافظتکننده نقش مهمی در کاهش پریشانی روانشناختی زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد دارد.
بنابراین، میتوان از رویکردهای درمانی یا آموزشی متمرکز بر ذهنآگاهی از جمله ذهنآگاهی مبتنی بر کاهش استرس برای کاهش پریشانی روانشناختی افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد استفاده کرد.
رابطه بین رویدادهای استرسزا و پریشانی روانشناختی زنان مبتلا به اختلال مصرف مواد:
نقش تعدیلکننده تابآوری و ذهن آگاهی